Bir Yıl Arayla Üst Üste İki Kez İdam Edilen Bir Gencin Tüyleri diken diken eden Hikayesi: Üstelik Suçsuz…
3 Mayıs 1946’da henüz 17 yaşında olan siyahi genç, dünyadaki son anlarına hazırlanıyordu. Son bir söz söylemekten çok korkan çocuk, sadece yumruklarını sıkmakbekledi.
Sarhoş bir celladın yanlışları yüzünden acı bir deneyim yaşadıktan sonra, mucizevi bir şekilde hayatta kalma benzetmesi gerçekleşti. Akabinde ABD Yüksek Mahkemesi’ne götürülecek olan bu dava, başarısızlıkla sonuçlanınca ikinci kez infaz edilecekti.
Willie Francis, adına çalıştığı eczacıyı öldürmekle suçlandı.
Kasım 1944’te Francis’in birlikte çalıştığı Andrew Thomas biri tarafından vuruldu. Polis, Willie’yi eczacının öldürülmesi hakkında sorgulamaya başladı ve Birkaç dakika içindecinayetle ilgili imzalı bir itiraf aldı.
Polis memurları, özellikle toplumdaki dezavantajlı gruplardan ‘zenciler’. manipülasyon, tehdit veya baskı Polis aracılığıyla itiraf aldığı bilinen bir gerçek olduğu için bu davada da aynı kişi olduğu düşünüldü ancak polis zorlama tezlerini reddetti. Yine de, bazı kelimeler polis memurunun dikte etmesi nedeniyle yazılmış gibiydi.
Tutuklanmasından üç hafta sonra, Francis kendisini büyük bir beyaz adam delegasyonunun önünde buldu.
Jüri önünde kusursuz olduğunu iddia etti ama ciddiye alınmadı. Ve korkunç bir biçimde, Francis’in avukatları tanıkları sorgulamadı bile. Cinayet silahının etrafını pek çok gizem sarmıştı. Francis’in silahı şerif yardımcısından çaldığı iddia edildi, ancak şerif yardımcısı cinayetten iki ay önce Kaybolduğunu söyledi. Ayrıca, silah parmak izi için incelenmedi, Thomas’ın vücudunda bulunan mermiler silahta bulunanlarla eşleşmedi ve silah ve mermiler, analiz için FBI’a giderken duruşmadan önce kayboldu.
Aslında, silah şerif yardımcısını cinayetle ilişkilendirdi. Hatta karısıyla ilgisi olduğundan şüphelendiği adamı öldürmekle tehdit etmişti. Ayrıca eczacının komşuları, cinayet gecesi öldürülen adamın garaj yolunda bir far gördüğünü söyledi. Zavallı zenci gencin arabaya erişimi yoktu, araba bile kullanamıyordu. Sağlık memuru ayrıca Thomas’ın büyük olasılıkla silah kullanımında deneyimli bir profesyonel tarafından öldürüldüğünü bildirdi. Yani tüm kanıtlar Francis’in iyiliğiyine de suçluydu.
Willie Francis’in on sekizinci doğum gününün ertesi günü, elektrikli sandalye “Gruesome Gertie”ye bağlanmıştı.
Sarhoş ve beceriksiz cellat sayesinde hayatta kaldı. Çocuk idam cezasına çarptırıldı, elektrikli infaz nasıl hissettirdiği hakkındaşu sözleri söyledi: “Zsssst! Her tarafıma yüzbinlerce iğne batmış gibi hissettim ve sol bacağım sanki biri jiletle kesiyormuş gibi hissettim. Kollarımın iki yanımda zıpladığını hissedebiliyordum… Bir an sandalyeyi devireceğimi sandım… Sanırım onlara durmaları için bağırmış olmalıyım. ‘Çıkar’ dediğimi söylüyorlar.
Bu başarısız infazın ardından, Willie’nin iki hafta sonra tekrar idam edilmesi gerekiyordu, ancak bunun yerine haber oldu ve infazı bir yıl sonra gerçekleşti.
Hayatta kalması birçok kişi tarafından ‘Tanrı’nın bir eylemi’ olarak görüldü. Medyada ayrıca farkında olmadan Afrikalı Amerikalılara mahkeme sisteminde nasıl davranıldığına değinildi. Zavallı, siyah ve artık bir yetişkin olmayan (birçok mahkûm gibi) Francis’in kullanabileceği çok az şey vardı. yasal korumaoradaydı.
9 Mayıs 1947’de, ilk infaz girişiminden bir yıldan biraz fazla bir süre sonra, Francis tekrar elektrikli sandalyeye bağlandı. Son bir sözü olup olmadığı soruldu. “Hiç bir şey.” o cevapladı. 12.05’te anahtar çekildive beş dakika sonra Francis’in öldüğü ilan edildi.
