Koltuk Altı ile Hamur Açan Bile Var! Hindistan’da İnsanların Kapış Kapış Yediği Sokak Lezzetleri
Sokak lezzetleri dünyanın her yerinde bir öbür güzel! Lakin o denli bir ülke var ki sokak lezzetlerinin ve yapılma basamaklarının imgelerini görünce açlığı tercih edecek hâle gelebilirsiniz. Toplumsal medya platformlarında yayınlanan manzaralar, Hindistan’da sokaklarda yapılan ve satılan yemeklerin hijyen koşullarını gözler önüne seriyor. Gelin, izleyenleri hayrete düşüren ama Hindistan’da olağan karşılanan Hindistan sokak yemekleri imal süreçlerini mercek altına alalım.
Sokaklarda, eldiven kullanmadan yemek yapıyorlar.
Hindistan’daki yemek satıcıları sokaklara kurdukları alanlarda büyük tencereler kullanarak yemek pişiriyor. Bunları da yeniden herkese açık yerlerde satarak para kazanıyorlar. Lakin çok az satıcı eldiven kullanıyor. Yemeklerin içine atılan zerzevat ve öbür eserlerin sokaktaki tüm toz, kir ve sıçrayan çamurla temas ediyor olması da farklı bir mevzu…
Satışa konulan eserlerin içine ellerini daldırmaya devam ediyorlar.
Hindistan’da yapılmış bir ürünün satışı söz konusuysa, satıcılar tıpkı Türkiye’deki üzere seyyar otomobiller kullanıyorlar. Deri, pestil üzere hazırlanmış bir eseri göstermek için onu açmak ve koluna sererek servis etmek pek de hijyenik durmuyor. Ancak durum ne yazık ki bununla hudutlu değil! Kolu olmayan bir adam koltuk atında açtığı hamurları kızartıp satıyor… Tüm bunlara karşın Hindistan halkı bu durumu yadırgamıyor ve sokak lezzetlerini severek tüketiyor.
Hindistan’ın ilkel dondurması göze iyi görünse de mide için durum farklı.
Hindistan’a giderseniz sokaklarda dondurma satıcılarını sıklıkla görebilirsiniz. İlkel dondurma olarak servis edilen bu tatlıları yapmak için buz kalıpları sokak ortasında ve yerde kırılıyor! Yerde kırılan buzlar dondurma olmak üzere paslı ve çamurlu ekipmanlara gönderiliyor. Neyse ki satıcılar dondurma aromasını hazırlarken eldiven kullanıyor. Bu durum görüntüyü izleyenleri bir ölçü rahatlatmış olmalı.
İzleyenleri bir daha patates cipsi yememeye ikna edecek atıştırmalıklar üretiliyor.
Patates cipsi ülkemizde en çok sevilen yiyeceklerden biri. Hem hazır alınan hem meskende yapılan versiyonları sıklıkla tüketiliyor. Fakat Hindistan’da patates cipsi hazırlamak için patateslerin hiç steril olmayan ortamlarda bekletildiği görülüyor. Devamında yeniden eldiven kullanmadan, sokakta giyilen kıyafetlerle patatesi doğrayan satıcılar; hiç elbet bu yiyecek için de paslanmış ve eskimiş ekipmanlarla çalışıyorlar. Yemek alanlarında yalnızca hijyen eksikliği değil, birebir vakitte insan sıhhatini tehdit edecek kadar büyük oranda bilgisiz bir hizmet var.
Öğrenci meskeninde servis yapar üzere dağıtılan sokak yemeklerinin hepsinde birebir kepçe kullanılıyor.
Sokağın ortasında yemek yapmayı sorun olarak görmeseler de en azından yemeği servis ederken hijyen kurallarına değer verseler üzücü olmaz. Hindistan’da yapılan tüm sokak yemekleri, alıcıların tabaklarına birebir kepçe ve tencereyle tekraren dolduruluyor. Üstelik yemeği yapan satıcılar paraları aldıkları elle yemeklerini servis etmeye devam ediyorlar. Yemeklerin yapıldığı tezgahta ne yapılırsa yapılsın, kaç farklı materyal kullanılırsa kullanılsın önemsenmiyor. Birçok farklı yiyecek kalıntısı burada birbirine karışıyor ve her yeni yemek, eski yemeğin artıklarıyla birleşiyor.
Hindistan sokaklarında yapılan sodalar için tıpkı şişeler tekrar kullanılıyor.
Hindistan’da sokakta soda üretimi epeyce meşhur. Bunu tahminen temiz görebilirsiniz. Ancak imal görüntülerini izlerken materyallerin çamurlu ve kirli kaplarda bekletildiğini, oralardan aktarıldığını fark ederseniz fikriniz değişebilir. Seyyar soda satıcıları soda için kullanılan makine ve kapları temizlememek için sözleşmiş üzere davranıyor. Eskimiş kovalar, asla silinmeyen tezgah ve kim bilir kaçıncı kere kullanılan şişeler… İmgelerin yayılmasının akabinde insanların bu satış sistemine bağışıklık kazanmış olduğu düşünülüyor.
El emeği göz ışığıyla üretilen noodle yerlere kadar uzanıyor.
Gerçek bir Noodle sevdalısıysanız bu imgeleri izlemeyin! Hindistan sokaklarında üretilen Noodle’ın serüveni, kolundaki saati bile çıkarmadan yemek yapma aşkına kapılan satıcıların unları neredeyse yere bir karış mesafede yoğurmasıyla başlıyor. Daha sonra hamur kesme makinesine yollanan hamurlar, yine işini severek yapan yardımcılar tarafından elle kopartılıyor ve aşçılar hamurları ellerine dolayarak serileceği alana doğru götürülüyor. Çamaşır iplerinden yapılan yerlere uzun makarnalar asılıyor. Birazdan midenize inebilecek Noodle’ların yerlere kadar uzanan uzunluğuna ve sokağın tüm pisliğine maruz kaldığına şahit oluyorsunuz. Hindistan’da yapılan sokak yemeklerinde hijyene bu derece önem verilmemesi, ülkeyi ilk kez ziyaret edeceklerin aç kalmasına sebep olabilir. Peki siz Hindistan’da yapılan bu yemeklerle ilgili neler düşünüyorsunuz?
